Vlaamse vogelvangers opgepakt in Eben-Emael!

(Kneu – © Yves Adams/Vilda)

(pour une traduction, cliquez à droite selecteer een taal)

Gistermorgen omstreeks 8:00 uur werden in het Waalse Eben-Emael (een deelgemeente van Bassenge in de provincie Luik) twee Vlaamse vogelvangers op heterdaad betrapt door de ‘Unité Anti Braconnage’ (UAB) van de ‘Division Nature et Forêts’. De herfsttrek – en dus ook de vogelvangst – komt stilaan op gang en de actie van deze morgen is dan ook de eerste van het ‘seizoen’. Het ging om een vader (een gepensioneerd leraar van 84) en zijn zoon (een accountant) uit het Limburgse Hoeselt. Het duo had in een bosje drie illegale mistnetten opgesteld om beschermde zangvogels te vangen. De UAB hield het tweetal al een tijdje in de gaten en deze morgen betrapte ze het dan op heterdaad. Gelet op het relatief vroege uur waren de vogelvangers er nog niet in geslaagd vogels in de netten te krijgen. Eén lokvogel – een vink – werd in beslag genomen, evenals de drie mistnetten. Nadien werden de vogelvangers door de politie van Visé verhoord; hun auto werd tijdelijk in beslag genomen. Vogelbescherming Vlaanderen zal zich wellicht burgerlijke partij stellen.

Het Parket van Luik nam contact op met dat van Tongeren om een huiszoeking in Hoeselt te regelen. Bij de zoon troffen de lokale Politie van Bilzen-Hoeselt-Riemst en de UAB 35 beschermde zangvogels aan: 24 kneus, 4 putters, 4 Europese kanaries, 2 geelgorzen en 1 barmsijs. Ze werden in beslag genomen en ter revalidatie ondergebracht in een Waals opvangcentrum voor vogels en wilde dieren. Elk jaar opnieuw worden in Wallonië Vlaamse vogelvangers door de Unité Anti Braconnage in de kraag gevat. De trek van vinkachtigen is daar immers meer uitgesproken dan in Vlaanderen. De Waalse Justitie behandelt zaken van illegale vogelvangst bovendien met veel ernst. Begin 2009 bijvoorbeeld veroordeelde de Rechtbank van Eerste Aanleg te Dinant nog drie Vlaamse vogelvangers tot een boete van elk 5.500 euro.


Artikel op website Vogelbescherming Vlaanderen

Das terug vrijgelaten!

Klik HIER voor een filmpje op TV Limburg over het terug plaatsen van twee dassen. Voor het hele verhaal over de tweede das van Emael, klik hier

(bron: Natuurhulpcentrum Opglabbeek)

14.08.2010

Na maandenlang intensieve verzorging mochten donderdagavond twee dassen vrijgelaten worden! Iedereen herinnert zich ongetwijfeld de schrijnende beelden nog van begin dit jaar, toen we op korte tijd twee dassen opvingen die in een strop terecht waren gekomen.

After months of intensive care, two badgers were returned to their natural habitat last Thursday evening. Everyone will most likely remember the horrible images earlier this year (February) when in a short period of time two badgers found sanctuary in the Wildlife center Opglabbeek after having been rescued from a snare.

Eén ervan, een das uit Eben-Emael, overleefde de verwondingen niet. De tweede das, die eind februari opgehaald werd, was er ook heel erg aan toe. Hij zat al enkele dagen vast in de strop en de snijwondes waren zo diep, dat op het borstbeen zelfs te zien was waar de strop had ingesneden! Maandenlang werd deze das intensief verzorgd door onze dierenartsen en medewerkers. De eerste vier maanden moest de das zelfs dagelijks in slaap gedaan worden om de wondes te ontsmetten en proper te maken.

The first badger didn't make it, the second one was in critical condition as well. He'd been caught in a snare for several days already and the cuts were so deep, you could see its sternum. For months, this badger was taken care of by vets, volunteers and the wildlife center's staff. The first four months, the badger had to be sedated every day in order for the wounds to be treated and cleaned.

Begin juni vingen we opnieuw een das op die in een strop was vastgeraakt. Dit keer niet in Eben-Emael, maar in Neerharen. Het dier werd opgemerkt door een natuurfotograaf die na een tijdje opmerkte dat de das wel heel weinig bewoog... Ook dit dier had diepe wondes die bovendien al vol zaten met vliegeneitjes en -maden. Ook dit dier had lange tijd intensieve verzorging nodig.

Early June another badger was found, this time not in Eben-Emael, but in the Flemish Neerharen. The animal was noticed by a photographer who saw the badger stayed in the same spot longer than is custom for wildlife animals. This poor animal also suffered deep cuts that had already been infested with larvae and maggots. It was obvious it would require a long healing process.

De lange verzorging van beide dieren is gelukkig niet voor niets geweest. We zijn erg blij dat we de dieren hebben kunnen vrijlaten. Medewerkers van de Dassenwerkgroep vonden in Zuid-Limburg een geschikte bijburcht. Dit is een onbewoonde burcht vlakbij de bewoonde hoofdburcht. De omgeving voor de dassen is hier ideaal. De dieren kunnen hier blijven, en vinden meer dan genoeg voedsel, maar als de dassen beslissen om te vertrekken kunnen ze dit zonder problemen doen zonder direct in contact te komen met het verkeer. Om te achterhalen wat de dassen de komende dagen en weken allemaal doen, kreeg de das uit Neerharen een zender om.

The efforts over the months haven't been in vain, luckily! We are very fortunate we have been able to return the badgers into the wild. Members of a local badger support unit found a suitable badger's den in the south of Limburg. The environment is perfect for badgers. Not only can they stay and live there with plenty of nourishment nearby, if they should decide to relocate, they can do this without the jeopardy of traffic. To be able to keep tabs on the badger's whereabouts in the coming days and weeks, the Neerharen badger has been tagged with a wire.

(noot van redactie)De Dassenwerkgroep LIKONA werkte hiervoor overigens nauw samen met leden van een Limburgse jagersvereniging die, in tegenstelling tot de jagers in Eben-Emael, wel een juiste instelling hebben ten aanzien van wildbeheer en natuurbescherming!

(admin's note)The badger support unit LIKONA and members of a Limburg hunters association have been working closely on this project and it's very re-assuring to learn that, contrary to the hunters in Eben-Emael, the Flemish hunters do have a good sense of how to support and maintain proper balance in our regional wildlife.